Podczas kursu z zakresu udzielania pierwszej pomocy osobom dorosłym pewnie dowiedziałeś się lub dowiedziałaś się o tym, że można odstąpić od podawania oddechów ratowniczych ze względu na własne bezpieczeństwo. Jest to prawda. Niezależnie od sytuacji bezpieczeństwo ratownika jest najważniejsze i jest ono prawnie chronione. Niemniej jednak udzielanie pierwszej pomocy dzieciom budzi większe współczucie w ludziach tej pomocy udzielających. Jest to zrozumiałe ponieważ dzieci kojarzą się nam z niewinnością i odpowiednie mechanizmy psychologiczne biorą wtedy górę. Oczywiście ryzyko zarażenia, a dalej zakażenia ratownika w przypadku udzielania pomocy dzieciom występuje tak samo jak w przypadku udzielania pomocy osobie dorosłej. W takim razie dalej pozostaje to decyzją ratownika czy zdecyduje się te oddechy podać czy też nie. Należy zwrócić uwagę na fakt, że lepiej jest stosować oddechy ratownicze podczas resuscytacji u dzieci, ponieważ większość zatrzymań krążenia u dzieci wynika z asfiksji w wyniku zablokowania dróg oddechowych, co w skrócie kolokwialnie moglibyśmy nazwać uduszeniem. Asfiksja pociąga za sobą konieczność wentylacji, aby resuscytacja była skuteczna. Teraz już rozumiesz istotę podawania oddechów ratowniczych oraz zagrożenia związane z tym zabiegiem. Jeżeli się zdecydujesz na podawanie oddechów ratowniczych ważne jest aby robić to prawidłowo. Przedstawię Ci teraz procedurę podawania oddechów ratowniczych u dziecka oraz niemowlęcia. Na początek dziecko. • Zapewnij odchylenie głowy i uniesienie żuchwy. • Kciukiem i palcem wskazującym ręki leżącej na czole zaciśnij miękkie części nosa. • Rozchyl usta dziecka, ale zapewnij uniesienie żuchwy. • Nabierz powietrza, obejmij szczelnie swoimi ustami usta dziecka, upewniając się, że nie ma przecieku powietrza. • Wykonaj powolny wydech do ust dziecka trwający około 1 sekundę, obserwując równocześnie unoszenie się klatki piersiowej. • Utrzymując odchylenie głowy i uniesienie żuchwy, odsuń swoje usta od ust dziecka i obserwuj, czy podczas wydechu opada klatka piersiowa. • Ponownie nabierz powietrza i powtórz opisaną sekwencję pięć razy; oceń jakość oddechu, obserwując klatkę piersiową dziecka - powinna się unosić i opadać jak przy normalnym oddechu. Podawanie oddechów ratowniczych małemu dziecku lub niemowlęciu. • Upewnij się, że głowa znajduje się w pozycji neutralnej, ponieważ kiedy małe dziecko niemowlę leży na plecach, głowa jest zazwyczaj przygięta i może wymagać niewielkiego odchylenia (zrolowany ręcznik/koc wsunięty pod górną część tułowia może pomóc utrzymać właściwą pozycję); unieś żuchwę. • Nabierz powietrza, obejmij szczelnie swoimi ustami usta i nos dziecka, upewniając się, że nie ma przecieku powietrza. Jeśli u starszego niemowlęcia nie można objąć ust i nosa, ratownik może próbować objąć swoimi ustami albo usta, albo nos niemowlęcia (jeśli tylko nos – należy zacisnąć usta, aby powietrze nie wydostawało się na zewnątrz). • Powoli wdmuchuj powietrze do ust i nosa niemowlęcia przez 1 sekundę, w ilości wystarczającej do widocznego uniesienia się klatki. • Utrzymując odchylenie głowy i uniesienie żuchwy, odsuń swoje usta od ust poszkodowanego i obserwuj, czy podczas wydechu opada klatka piersiowa. • Nabierz ponownie powietrza i powtórz opisaną sekwencję pięć razy. Jeśli wykonanie skutecznego oddechu natrafia na trudność może oznaczać to, że drogi oddechowe są niedrożne. Jeżeli tak jest to: • Otwórz usta dziecka i usuń z nich wszelkie widoczne przeszkody; nie próbuj usuwać ciała obcego na ślepo. • Popraw ułożenie głowy. • Upewnij się, że głowa jest prawidłowo odchylona, żuchwa uniesiona oraz czy szyja nie jest nadmiernie odgięta. • Jeśli odgięcie głowy i uniesienie żuchwy nie powoduje udrożnienia dróg oddechowych, spróbuj metody wysunięcia żuchwy. • Podejmij do pięciu prób w celu uzyskania efektywnych oddechów, jeśli nadal są nieskuteczne, rozpocznij uciskanie klatki piersiowej.